Friday, July 10, 2009

എന്റെ സ്വന്തം

ഓര്‍മയില്‍ മഞ്ഞുപോകാതെ നിന്‍ മുഖം
കോരി ചൊരിയുന്ന മഴയുടെ ആരവം
ആ മഴയുടെ തുള്ളികളെ പോലെ എന്റെ മനസും വിതുംബുകയാണ്
മിന്നല്‍ പോലെ വന്നു മായുന്ന അവളുടെ ഓര്‍മ്മകള്‍
നനഞ്ഞു നില്ക്കുന്ന പൂവിനെ പോലെ
വേദനയാല്‍ എന്റെ മനസും നനഞ്ഞു പോയി
നഗരത്തിലെ തിരക്കില്‍ എന്റെ കണ്ണുകള്‍ തിരഞ്ഞു
ആ മുഖം ഒന്നു കണ്ടിരുന്നെങ്കില്‍
ഒരിക്കല്‍, ഒരിക്കല്‍ കൂടി മാത്രം
ആ മുഖം കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞിരുനെന്കില്‍
അറിയാതെ ആശിച്ചു എന്റെ മനസും
മഴ പോലെ പെയ്തിറങ്ങും എന്ന പ്രതീക്ഷ
അതാണെന്റെ ജീവിത കാത്തിരിപ്പും ....

No comments:

Post a Comment