Saturday, October 30, 2010

ഇന്നിന്‍റെ ദു:ഖം !!

മാഞ്ഞുപോയതോന്നും മറവിയല്ല
ഓര്‍ത്തെടുത്തതൊന്നും ഓര്‍മയല്ല
മനസ്സെപ്പോഴോ മാറ്റൊലി -
കൊണ്ടൊരനുഭൂതിയത്രെയിന്നിവ !!

അകക്കണ്ണില്‍ സുന്ദരദൃശ്യം
നേരിന്റെ രൂപം വികൃതം
ശാന്തമായി നടന്നീടുമെങ്കിലും

ഉള്ളിലെന്നും തീവ്രവാദവിഷം !

കോലംമാറ്റുന്നതു കാലമെന്നാകിലും
കാലത്തിനിന്നതു ദുഷ്കരമത്രേ
ദുഷ്ടകോലങ്ങള്‍ മാറില്ല മാത്രമോ
നല്ലതെന്നു നിനച്ചതും മാറുന്നു
ആശ്വാസപദങ്ങള്‍ ഉപദേശിക്കു സുഖം

വേണ്ടുന്നവനെന്നും അപവാദച്ചുഴികളില്‍ .

പാരില്‍ നാരികള്‍ കേമിമാരാകുന്നു
നരനാരായണന്‍മാരും വലംവച്ചീടുമെപ്പോഴും
'നൈര്‍മല്യ'സുഖത്തിനീ വികൃതികളോക്കയും

നാലുപേരറിഞ്ഞീടണം കേമത്തം
പാരില്‍ താനാണു സര്‍വ്വമെന്നു ശാഠ്യം
ദൂതുമായിവിടെ ‌വന്നോരുമനുരാഗത്തിന്‍
ശ്രുതിയായ്‌ ചേര്‍ത്തൊരു കൃഷ്ണലീലയ്ക്കായീ
പാഴ്വേലകള്‍ !

ഇഷ്ടകാവ്യം ലോകകാവ്യം
ഇഷ്ടകവി ലോകകവി
എന്ന ശാഠ്യത്തിനൊടുവിലും
തലമറനെണ്ണ തെക്കുന്ന വിഡ്ഢികള്‍
ദുഖമാമിന്നിന്റെ കൊടുംകടല്‍ .!!

Tuesday, October 19, 2010

ഇതളറ്റ ജന്മം !!

കിളിര്‍ത്തും തളിര്‍ത്തും
ഒടുവില്‍ മൊട്ടിട്ടു പൂവായി
കാലം താലത്തിലേന്തി
ഭൂവിനേകി
സഫലീകരിച്ചപ്പോഴത്
നൈര്‍മ്മല്ല്യ ജന്മം ....

അന്നേരം മൂളിപാട്ടുമായി
പാറിയെത്തും ചെറുവണ്ടുകളും
പൂന്തേന്‍ നുകരാനായ്
ശലഭവും ...

തളിര്‍ത്തു കിളിര്‍ത്ത
നിന്‍ മേനിയടര്‍ത്തി -
യെടുക്കാനായെത്തുന്നു ചിലര്‍

അക്കലമാത്രെയും സുഗന്ധം
പരത്തിയ നിന്‍ ഇതളുകള്‍
കൊഴിയും , ഒടുവില്‍
വാടി കരിഞ്ഞു മണ്ണിലലിയും

ചിലപ്പോള്‍
ആരും കാണാതെ
മെതിയടിക്ക് കീഴിലമരും ..

ഭൂവിലെന്തേ
പഴ്ജന്മം കണക്കെ
അല്പ്പയുസ്സു നല്‍കി
പ്രകൃതിനല്‍കുമിത് ശാപമോ ?

കാലം പ്രയാണം നടത്തും
മറ്റൊരു പൂവിരിയും
സുഗന്ധം പരത്തും
സ്വപ്നങ്ങള്‍ താലോലിക്കാന്‍
തേന്‍ നുകരാന്‍
വീണ്ടുമെത്തും കാര്‍ വണ്ടുകളും
ശലഭവും ..........................!!

ജീവിതനൗക!!

കാര്‍മുകില്‍ പ്രതിഫലിച്ച
ജലായത്തിലൂടെ
യാത്ര തുടങ്ങിയെന്‍
ജീവിതനൗകയില്‍ ,

സ്വപനങ്ങള്‍ മാരിവില്ലണിഞ്ഞതു
മനസ്സില്‍ ....

ഓളങ്ങളലതല്ലും
ജലാശയത്തില്‍
മീന്‍ കുഞ്ഞുങ്ങള്‍
തുള്ളിചാടി ,

കൊക്കുകള്‍ പാറി
പറന്നു

കുഞ്ഞിളം
മീനുകള്‍ തല പോക്കുന്നു

തല്‍ക്ഷണം പാറിവന്നിടും
പറവകള്‍ ,അന്നതിനായ്
കൊത്തി പറിക്കുന്നു
പുതുനാമ്പുകളെ...

ഇന്നെരമീ കാഴ്ചകള്‍
കണ്ടെന്‍ മനമുരുകി ,
യാത്രനിര്‍ത്തി തിരികെ-
പോയെന്‍ നികുഞ്ജത്തിലേയ്ക്ക് ..

കൂടണയുമ്പോള്‍
ഒരുനേരമന്നതിനായ്
കാത്തിരിപ്പൂ പ്രിയ മക്കള്‍

ആശ്വാസത്തിന്‍ വാക്കുകളി -
ല്ലാതെ കണ്ണീര്‍പൊഴിക്കു
മെന്‍ ദുര്‍ഗതി കാണ്‍കെ....

മനമുരുകും കാഴ്ചകളെ-
ങ്കിലും യാത്ര തുടരും
നാളെയും ഈ നൗകയില്‍ !!


അന്ത്യ വിധി!!

ചെറുമഴയെന്‍
കതോരമെത്തി
നിശയില്‍ നിന്നൊരു സത്വം
നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു ,

വിദൂരതയിലേക്ക്
ദേഹമുപേക്ഷിച്ചു
യാത്രയാക്കാന്‍
കാത്തു നില്‍ക്കുന്നു.

ആശിച്ചില്ലയീ യാത്ര
അതിനിടെയൊരു
കുഞ്ഞിളംകിളിയെ കാണ്‍കെ
'ഇത് നിന്‍ അന്ത്യ വിധി'യെന്നു
കൂകിവിളിച്ചതു പാറിപറന്നു.

യാത്രതുടരുംമുന്നേ
സ്നേഹംതന്നോരെന്‍
മാതാപിതാക്കളെ,
സൌഹൃതങ്ങളെ,
യാത്രപറഞ്ഞു പോകുകയാണ്.

കണ്ണുകള്‍ ഈറനണിയിച്ചു
യാത്ര ചൊല്ലാനാകാതെ
നില്ല്കുന്നുയെന്‍
പ്രിയസഖിമാത്രം.

ഒടുവില്‍

സഖിയും യാത്രചൊല്ലി
കണ്ണീരിലലിയിച്ച
സ്വപ്നങ്ങളൊക്കെയും
ഒഴുക്കീ ഭൂവില്‍.

ചെറുമഴ തിമിര്‍ത്തു ,
മഴത്തുള്ളികളെന്‍
നെറ്റിത്തടം നനയിച്ചു
നിന്‍ കണ്ണീര്‍ കണാനിനി
ഭൂവില്‍ നീമാത്രമെന്നോര്‍മ്മിപ്പിച്ചു .

ഇന്നീഭൂവിലെനിക്കിനി
ഒരിടംവേണ്ട
ചെറുമഴയിലോഴുക്കി
അന്ത്യയാത്രയ്ക്കൊരുങ്ങുന്നു. !

മരണം !!!

വാവിട്ടു കരഞ്ഞു കൊണ്ട്
ഉണ്ണി പിറന്നു ,

കാത്തുനിന്നവരെ
രസിപ്പിച്ചു കൊണ്ട്
പുതുലോകത്തിലേയ്ക്കവനെത്തി.

മുലപ്പാല്‍ മധുരമെകി
സ്നേഹനിധിയമ അമ്മ .

പിച്ചവയ്ക്കുന്നേരം
താങ്ങായി അച്ഛനും

നാവില്‍ ഹരിശ്രീ കുറിച്ച്
അറിവിലേയ്ക്ക്
നടന്നു തുടങ്ങുമ്പോള്‍
അവനറിഞ്ഞില്ല ,
നാളെയുടെ ദിനരാത്രങ്ങള്‍
കാത്തിരിക്കുന്നതോന്നും .

അക്ഷരമഭ്യസിച്ചും
സല്ലപിച്ചും
രുചി നുണഞ്ഞും

നൊമ്പരങ്ങളൊന്നും
തീണ്ടാതെ ബാല്യവും കടന്നു.

കൌമാരത്തില്‍
അല്‍പ്പാല്‍പ്പം കയ്പ്പും
നുണഞ്ഞു .
കൌമാരവും യാത്രപറഞ്ഞു
യവ്വനവുമെത്തി.

കയ്പ്പും ശോകവും
മിശ്രമായി സേവിച്ചു
ഒടുവിലെപ്പോഴോ
മാധുര്യം നുണഞ്ഞു.

ആ മാധുര്യമേറി
കയ്പ്പായി മാറി
ഉമിനീരിലൂറി
ജീവിതയാത്ര തുടര്‍ന്നു

ഒടുവില്‍
ഉമീനീര്‍ ഇറക്കാതെ
നീട്ടിയൊന്നു തുപ്പാതെ
കാലത്തിനൊത്തുനടന്നു

കാലമത്
വിഷമായി മാറ്റവേ
ദാമ്പത്യമാറിയാതെ
വര്ധക്യമറിയാതെ
മരണത്തിലെക്കവന്‍
യാത്രയായി ........!!!